به گزارش روابط عمومی استانداری آذربایجان غربی؛ نمکی تصریح کرد: اگر روزی قرار باشد که عدم توفیق در مدیریت اپیدمی را به حساب وزارت بهداشت بنویسند، دهانم باز خواهد شد و خواهم گفت که چه کسانی چه کردند. اجازه نمی‌دهم که خون شهید سلامت پایمال دغدغه‌های دیگر شود. دو یا سه اتوبوس می‌خواهد از مرزی خارج شود، استاندار آنها را جمع می‌کند و به اردوگاهی در ورامین می‌فرستند و دوباره برمی‌گردند و کل مسیر را آلوده کرده و در آنجا ما کانون آلودگی داریم. این‌ها دردهایی است که اگر برای علاجش فکر نکنیم، این اپیدمی ما را گرفتارتر می‌کند. مدتی حرف نزده بودم و این درد دل‌ها داشت خفه‌ام می‌کرد و اینجا که همدلان و همرزمان خودم را دیدم، حرف‌هایم را گفتم.

وی درباره اقدامات انجام شده برای بخش بهداشت و درمان استان آذربایجان غربی نیز گفت: در اوج تنگدستی سی تی اسکن را خریده و فرستادیم. با لطف خدا و با همت عزیزان قول می دهم که اولا این بیمارستان ۳۰۰ تختخوابی را تمام کنیم. در شمال استان که یکی از مناطق عقب افتاده بود و زمانی که سازمان برنامه هم که بودم می آمدم و به اینجا سر می زدم. در این زمینه باید خوی را به عنوان مرکزیت بشناسیم و سعی کردیم دو بیمارستان این منطقه را تمام کنیم. در مورد بیمارستان‌هایی که در سطح نیمه کاره هستند خواهشم از استاندار و رییس دانشگاه این است که درخواستی را در این زمینه بفرستند؛ چراکه می خواهیم بیمارستان‌های بالای ۸۰ درصد را امسال جمع کرده و به پایان برسانیم. ایستاده ایم که امسال این کار را انجام دهیم.

وی همچنین درباره امواج شکل گرفته در رابطه با برخی گردهمایی و همچنین درخواست تست از کارگران فصلی، گفت: لازم است در این رابطه مکانیزمی برای تست کارگران فصلی فعال شود و پایگاه‌هایی بزنیم و از طریق بهورزان این اقدام انجام شود. در رابطه با عبور و مرور کامیون‌ها و بحث‌های صادراتی نیز مکانیزمی تبیین شود.

تهران منبع ویروس است، اما یک اتوبوس هم اضافه نشد

وی گفت: یکی از دردهای درونم این است که نمی‌توان اپیدمی را با خواهش جمع کرد. طرف بمب ویروس است و وقتی به او می‌گوییم چرا ماسک نزدی، می‌گوید به کرونا اعتقاد ندارم!. چند وقت است که ما داریم التماس می‌کنیم، اما کدام یک از پروازهای ما منطبق با پروتکل‌های بهداشتی است؟. نمی دانم چه کسی باید این‌ها را حل کند. چند ماه است که داریم خواهش می‌کنیم؟ چقدر من و همکارانم باید التماس کنیم؟. کجای دنیا وزیر بهداشت و پرسنل بهداشت و درمان دارند التماس می‌کنند. در کشورهایی که در جمع کردن اپیدمی توفیق حاصل کردند، وزیر بهداشت می‌نویسد و می‌خواهد و همه مکلف به اجرا هستند. اینجا وزیر بهداشت تمنا می کند، خواهش می‌کند و زانو می‌زند، اما کسی گوش نمی دهد. کدام یک از اتوبوس‌های ما منطبق با اصول پروتکل‌های بهداشتی است؟. در تهران اعلام کرده‌ایم که داخل شهر منبع توسعه ویروس است که با جهش‌هایی که ویروس پیدا کرده، قدرت سرایتش ۱۰ برابر شده است. گفتند تا پایان اردیبهشت اتوبوس اضافه می‌شود، اما یک اتوبوس هم اضافه نشد.

نمکی ادامه داد: اعلام شد که هرکس ماسک نزند، جریمه می‌شود. من در سه چهار روز قبل در خیابان تماشا کردم که ۴۰ درصد از افرادی که در اتوبس بودند ماسک نزدند، آیا می‌توان به این صورت عفونت جمع کرد؟ . فقط من و همکارانم باید ته رودخانه جنازه و زخمی جمع کنیم؟. بیماری که نه دارو دارد و نه واکسن و فقط راهش پیشگیری و فاصله‌گذاری است. از عالم‌ترین دانشمندان ویروس‌شناسی بپرسید که این ویروس کی تمام می‌شود، می‌گوید نمی‌دانم. بپرسید کی دارو پیدا می‌کند، می‌گوید نمی‌دانم، اما می‌گوید یک چیز را می‌دانم که این ویروس با پیشگیری قابل کنترل است. پیشگیری هم شامل فاصله‌گذاری، ماسک، شستن دست و... و. است. ‌

وی گفت: یکی از همکاران چند شب قبل به بیمارستان ضیاییان رفته بود و گفت که به طور وحشتناکی بیماران جوان‌تر و بدحال‌تر جمع شده، بعد آمده بیرون و به من زنگ زده که ایستگاه صلواتی زدند و ۵۰۰ تا ۶۰۰ نفر بدون ماسک در صف هستند که چایی بگیرند و بخورند. می‌دانید این چه رنجی برای وزیر بهداشت و برای رهبر این کشور است؟. کسی که می‌فرماید آیا رژه نیروهای مسلح با پروتکل‌ها منطبق است و وقتی می‌گوییم خیر، می‌گوید کنسل شود. ایشان روضه می‌گذارند و فقط یک نفر در حسینیه است و چقدر رعایت می‌کنند. حال این رنج بزرگی است که در یک بیمارستان غلغله از بیمار، اما ۱۰۰ متر آنطرف‌تر ایستگاه صلواتی زده‌اند و یک نفر هم نمی‌آید که این افراد را جمع کند. من که نمی‌توانم. من وقتی پرستار یا پزشک اورژانسم را کتک می‌زنند، نمی‌توانم از او هم دفاع کنم و باید دو نیرو از ناجا بیاید و او را جمع کند. من آدم ندارم، خودم و آدم های خودم را جمع کنم، چه برسد به اینکه بروم و جلو متخلف را بگیرم.  

وی افزود: در ستاد ملی تقاضا کردیم که هر کس که ماسک نزد، جریمه کنید، اما بروید آمار را دربیاورید که چند نفر را جریمه کردند. گفتیم جاده ببندید، چندتا را بستند؟. اینطور که نمی‌شود اپیدمی جمع کرد. اگر این بال شکسته ما را ترمیم نکنند، اپیدمی در این مملکت جمع نمی‌شود و ما ته رودخانه باید جنازه جمع کنیم. بعد از مدتی هم پرسنل من هم می‌بُرند و می‌روند. البته آنها به خیابان نمی‌روند، بلکه به خانه‌هایشان می‌روند. امیدوارم خداوند چنین روزی را نیاورد، اما اگر روزی خستگی و بی توجهی دیگران به حریم همکاران من شدت پیدا کرد، به خیابان نمی‌آیند و اهل غربتی بازی نیستند، بلکه می‌روند در خانه می‌نشینند و آن روز، روز سختی است و غیرقابل تحمل است.

وزیر بهداشت گفت: ما این ضعف را که ضعف بزرگی است، داریم. یعنی ضعف عدم حمایت از اجرای پروتکل و ضعف عدم ایستادن در مقابل پروتکل شکن و قانون شکن و برخورد با آنها. عده زیادی از مردم گوش می‌دهند، اما عده‌ای هم گوش نمی‌دهند.